Kto by pomyślał, że za potencjalne nieprawidłowości w przygotowywaniu ustaw przez Sejm odpowie sędzia. Nie, nie Marszałek Sejmu. Nie, nie większość rządząca. Nawet nie ci, którzy ukrywają informację, czyli np. Straż Marszałkowska, która zamiast czekać na wyrok sądu w sprawie udostępnienia nagrań z kamer przed Sejmem z grudnia 2016 roku, na których mogłyby być dowody na popełnienie przestępstwa, „nadpisuje” na nich kolejne nagranie.
Tę sprawę pamięta wielu z nas. W grudniu 2016 roku doszło do poważnego kryzysu w Sejmie:
- Biuro prasowe Kancelarii Sejmu zapowiedziało ograniczenie dostępu dziennikarzy do pracy Sejmu.
- Poseł Michał Szczerba w czasie swojego wystąpienia stawia na mównicy sejmowej kartkę z napisem Wolne Media, za co marszałek Kuchciński wyklucza go z obrad.
- Posłowie opozycji na znak protestu blokują mównicę, domagając się przywrócenia posła do obrad.
- Marszałek nie realizuje tego postulatu, tylko przenosi posiedzenie parlamentu do Sali Kolumnowej, gdzie posłowie głosują nad ustawą dezubekizacyjną i budżetową poprzez podniesienie ręki i bez obecności mediów.
- Pozostaje wątpliwość czy podczas posiedzenia było kworum, gdyż posłowie opozycji zarzucają że nie wpuszczono ich do Sali, zaś posłowie partii rządzącej mieli podpisywać listę obecności już po posiedzeniu.
- Kamera nagrywająca obrady nie obejmuje całej Sali Kolumnowej, trudno zatem sprawdzić jak jest naprawdę.
Ale na sali były dwie inne kamery. Należące do Straży Marszałkowskiej. To chyba tym, którym zarzuca się nieprawidłowości, powinno zależeć na pokazaniu prawdy, wytłumaczeniu się. No chyba że….
Zapewne było jakieś „chyba że…”. Od początku bowiem brakuje informacji bądź jest ona celowo ukrywana. Nagrania z kamer Straży Marszałkowskiej okazują się jakimś tak mało istotnym nagraniem technicznym, związanym z bezpieczeństwem . Rzeczywiście mało istotne… Tak mało istotne, że gdy w końcu któryś sędzia w sądzie administracyjnym mówi o nagraniach sprzed sejmu z grudnia 2016 roku: „Nie jest istotne, kto nagrywa, ale co jest treścią nagrania”, okazuje się, że nagrania i tak ulegają nadpisaniu już po miesiącu, więc sąd może sobie wyrokować.
Za to gdy sędzia Igor Tuleya, do którego trafiło zażalenie na umorzenie przez prokuraturę śledztwa w sprawie sposobu tworzenia prawa 16 grudnia 2016 roku, pozwala sobie wyjaśnić opinii publicznej motywy uchylenia tej decyzji (dziennikarze wysłuchali i nagrali orzeczenie), rozpoczyna się polowanie. Zdaniem prokuratury sędzia ujawnił w ten sposób osobom „nieuprawnionym” tajemnicę śledztwa. Czy trafi za jawność do więzienia?
Efekt mrożący
A czy kolejny sędzia zaryzykuje więzienie i ujawni „tajemnicę śledztwa” w interesie publicznym? Niedługo powinna odbyć się sprawa o ujawnienie informacji ze śledztwa powiązanego ze sprawą gospodarczą. Chcieliśmy poznać postanowienia sądu, który nie zgodził się na aresztowanie byłych członków zarządu Zakładów Chemicznych Police. Aresztu żądała prokuratura po doniesieniu, jakie złożył nowy zarząd spółki z nominacji PiS, na stary zarząd z nominacji PO. Szczecińska prokura wszczęła dochodzenie o przekroczenie uprawnień przez sędziów odpowiedzianych za wyznaczanie składów sędziowskich do rozpoznania wniosków i zażaleń składanych przez prokuraturę. Prezes Sądu odmówił, właśnie ze względu na to, że żądaliśmy dostępu do dokumentów z niezakończonego postępowania przygotowawczego. Choć naszym zdaniem ujawnienie tych dokumentów było konieczne, by opinia publiczna mogła poznać niezbędne fakty dotyczące tej sprawy, jeśli dojdzie do ich ujawnienia, sędziowie mogą zostać pociągnięci do odpowiedzialności, jak dziś sędzia Tuleya. Czy będą mieli odwagę tak orzekać?
A co będzie, jeśli 9 czerwca podczas rozprawy, która rozpocznie się w Sądzie Najwyższym o godz. 9.00 sędzia Igor Tuleya będzie miał uchylony immunitet? Jeśli nie zgadzacie się na życie w państwie przemocy prawnej, możecie dołączyć do protestów w obronie sędziego Tulei, które odbędą się dziś między godz. 18 a 20 pod sądami w całej Polsce. Szczegóły znajdziecie na FB stowarzyszenia Iustita.
Źródła:
Jeszcze nie został.