Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w dwóch wyrokach z 3 lutego 2016 r. uznał, że Prokurator Rejonowy w Brzozowie, rozpoznając wniosek naszego stowarzyszenia, nie tylko pozostawał w rażącej bezczynności, ale również nie przekazał skargi wraz z aktami sprawy w ustawowym terminie. W efekcie za tę samą sprawę został ukarany też grzywną w wysokości 2000 zł.
Prokurator Rejonowy w Brzozowie,  w odpowiedzi z 14 kwietnia 2015 r., wezwał nasze stowarzyszenie do usunięcia braków formalnych poprzez przesłanie ponownie pisma opatrzonego własnoręcznym podpisem zgodnie z art 119 § 1 pkt. 4 kodeksu postępowania karnego. Przedmiotem naszego wniosku z 9 kwietnia 2015 r. było udostępnienie skanów postanowień wydanych przez Prokuraturę Rejonową w Brzozowie w latach  2012, 2013, 2014 oraz 2015 w związku z postępowaniami dotyczącymi przestępstwa wskazanego w art. 23 ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Wobec takiego rozpoznania sprawy Sieć Obywatelska złożyła skargę na bezczynność Prokuratora. Podniosła w niej, iż wnioskujący o informację publiczną nie musi podpisywać wniosku, a tym bardziej nie musi tego robić podpisem własnoręcznym. Wniosek o udostępnienie informacji publicznej może być przesłany za pomocą poczty elektronicznej bez żadnego podpisu, bowiem postępowanie o udostępnienie informacji publicznej jest postępowaniem uproszczonym i odformalizowanym. Zwróciliśmy też uwagę, że każdy wniosek o udostępnienie informacji publicznej rozpoznaje się w oparciu o ustawę o dostępie do informacji publicznej, tymczasem Prokurator stosował normy, zapewne bliższego mu,  kodeksu postępowania karnego.

Już po otrzymaniu skargi Prokurator Rejonowy w Brzozowie pismem z 17 sierpnia 2015 r. udostępnił nam wnioskowane informacje. Jednocześnie wydaje się, iż uznał On całą sprawę za niebyłą, ponieważ nie wniósł żadnej odpowiedzi na skargę, nie poinformował nas o uwzględnieniu skargi w zakresie swojej właściwości, a także zwlekał z przesłaniem skargi wraz z aktami sprawy do WSA.

Dlatego 26 października 2015 r. wystąpiliśmy o ukaranie grzywną Organu za nieprzekazanie skargi w terminie. Podkreśliliśmy przy tym, że bez znaczenia jest fakt, iż uzyskaliśmy odpowiedź na nasz wniosek, bowiem w każdym przypadku organ jest zobowiązany do przekazania skargi do sądu. Co więcej, zaznaczyliśmy również, że każde opóźnienie w przekazaniu akt powinno skutkować ukaraniem grzywną, a powody takowego opóźnienia mogą wpływać tylko na jej wysokość, a nie samą zasadność wymierzenia. Wnioskowana kara ma spełniać funkcje dyscyplinującą, represyjną oraz prewencyjną tak, aby w przyszłości zapobiec podobnym naruszeniom prawa. Wywód ten poparliśmy stosownym orzecznictwem NSA w sprawach o sygnaturach: I OZ 348/12, I OZ 594/11, II GPS 3/09.

Skarga wraz z aktami sprawy została przesłana przez Organ do WSA w Rzeszowie 2 grudnia 2015 r.

Po rozpoznaniu skargi na posiedzeniu niejawnym WSA w Rzeszowie w wyroku z 3 lutego 2016 r., sygn. akt II SAB/Rz 104/15 uwzględnił naszą skargę na bezczynność Prokuratora Rejonowego w Brzozowie. Z tego względu, że informacja została nam udostępniona po wniesieniu skargi Sąd umorzył postępowanie, uznając jednocześnie bezczynność Prokuratora na dzień wniesienia skargi oraz stwierdził, iż bezczynność ta miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa. Podkreślono przy tym, że nasze stowarzyszenie otrzymało wnioskowane informacje po około 4 miesiącach od złożenia wniosku co stanowiło wielokrotność ustawowego terminu, a ponieważ nie zostaliśmy przy tym poinformowani o konieczności przedłużenia terminu na realizację wniosku art. 13 ust. 2 udip nie został zastosowany.

W tym samym dniu WSA rozpoznał także nasz wniosek o ukaranie Prokuratora grzywną za nieprzekazanie skargi w terminie. Postanowieniem o sygn. akt II SO/Rz 8/15 Sąd wymierzył Prokuratorowi Rejonowemu w Brzozowie grzywnę w wysokości 2000 zł. W uzasadnieniu wskazano na trzymiesięczne opóźnienie w przekazaniu skargi oraz fakt, iż podmiotem uchybiającym obowiązkom ustawowym był Prokurator.

Zaznaczono przy tym,  iż  Prokuratura jest podmiotem strzegącym praworządności, a jej obowiązkiem jest podejmowanie działań określonych w ustawach kierując się przy tym zasadą bezstronności oraz praworządności. Prokurator realizując swoje zadania powinien więc zapobiegać naruszeniom prawa tymczasem przekroczenie terminu na przekazanie skargi stanowiło naruszenie prawa, które ze względu na zakres owego przekroczenia posiadało dodatkowo znamiona rażącego. Z tych względów uznano karę i jej wysokość za uzasadnioną.

Oba orzeczenia są nieprawomocne.