Pod koniec czerwca dzieliliśmy się z Wami naszą radością z sukcesu uczestniczek Czarnego Protestu, które przekonały warszawski sąd do tego, żeby nakazał prokuraturze dalsze prowadzenie śledztwa w sprawie przekroczenia uprawnień przez Marszałka Sejmu i niewpuszczenia ich do parlamentu przez Straż Marszałkowską. Dzisiaj opowiemy Wam pokrótce, jak wygląda jawność z dala od stolicy – w Łapach. Wszak dla większości z nas demokracja na poziomie gminy ma stokroć większy wpływ na życie codzienne, niż relacjonowana w telewizji “wielka polityka”.

Mieszkańcy miasta Łapy powiadomili nas, że mają problem z uczestnictwem w posiedzeniach Komisji Rewizyjnej, która zajmuje się tematem miejscowego Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej. W tle były nieprawidłowości, do jakich miało dochodzić w MOPS-ie oraz relacje rodzinne pomiędzy jego kierownictwem a burmistrzem Łap. Mieszkańcy przychodzili na posiedzenia Komisji Rewizyjnej i byli wypraszani pod pozorem utajnienia posiedzenia. Wypraszający Przewodniczący Komisji Rewizyjnej nie podawał żadnej podstawy prawnej swojego działania, chociaż domagali się tego niektórzy radni. Mieszkańcy czuli się na tyle bezradni, że zwrócili się do nas o pomoc.

Złożyliśmy jako Stowarzyszenie zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa przekroczenia uprawnień i nieudostępnienia informacji publicznej.

Prokurator odmówił wszczęcia postępowania, co zdziwiło nas w umiarkowanym stopniu. Najbardziej zaskakująca była argumentacja, zgodnie z którą uczestnictwo w obradach Komisji Rewizyjnej Rady Gminy nie stanowi formy dostępu do informacji publicznej. W rezultacie prokurator uznał, iż nie mogło dojść do przekroczenia uprawnień przez Przewodniczącego Komisji Rewizyjnej. Prokuratorowi najwyraźniej nie przeszkadzało, iż zarówno art. 11b ust. 2 Ustawy o samorządzie gminnym, jak i bogate orzecznictwo sądów administracyjnych jasno przesądzają o tym, że wstęp na posiedzenia komisji rady gminy jest wolny i powszechny.

Nie mogliśmy się zgodzić z takim stanowiskiem, więc wnieśliśmy zażalenie do sądu rejonowego w Białymstoku. Posiedzenie w sprawie naszego zażalenia odbywało się dzień po sukcesie Czarnego Protestu. W swoim ustnym stanowisku przekonywaliśmy białostocki sąd, odwołując się do świeżego orzeczenia sądu warszawskiego, że wstęp na posiedzenia organów pochodzących z powszechnych wyborów (Sejm, rada gminy i jej komisje) jest formą dostępu do informacji publicznej, który gwarantuje Konstytucja. Wskazywaliśmy też, że o ile w Sejmie są ogólnopolskie media i obywatele w ten sposób kontrolują władzę, to na posiedzenia komisji muszą się udać osobiście, a jeśli są wypraszani, to łamana jest Konstytucja.

Nasze zażalenie zostało oddalone. Przyjmujemy to postanowienie sądu, ale głęboko się z nim nie zgadzamy. Zresztą, przeczytajcie sami! Jak ocenić to postanowienie? Zarzucamy Przewodniczącemu Komisji Rewizyjnej, że bezprawnie usiłował utajnić posiedzenie swojej komisji, a sąd nie tylko abstrahuje od tego, czy takie utajnienie miało jakiekolwiek podstawy prawne, ale stwierdza, że skoro Przewodniczący uznał utajnienie za zasadne, to mógł utajnić. Kropka. Po co drążyć temat?

Prawo dostępu do informacji publicznej? W Białymstoku się nie przyjęło.