W listopadzie 2016 powołano do życia Polską Fundację Narodową. Działalność fundacji dosyć szybko wzbudziła kontrowersje, szeroko dyskutowano, czy prowadzona przez nią kampania „Sprawiedliwe sądy” realizuje zadania statutowe organizacji. Zapytaliśmy Fundatorów o finansowanie fundacji  – nie chcieli odpowiedzieć.

Nim w całej Polsce pojawiły się bilbordy opowiadające historię starszej pani skazanej za kradzież wafelka czy sędziego ze Świdnicy, który wypuścił pedofila, 20 czerwca 2017 roku do siedemnastu Fundatorów PFN wysłaliśmy wniosek o informację publiczną, w którym prosimy o podanie:

• kwoty łącznej przekazanej na rzecz Polskiej Fundacji Narodowej w roku 2016;
• kwoty łącznej przekazanej na rzecz Polskiej Fundacji Narodowej w roku 2017 do dnia złożenia wniosku;
• skanów umów zawartych z Polską Fundacją Narodowa w roku 2016 i 2017;
• łącznej kwoty nagród przyznanych w Spółce w roku 2014, 2015, 2016 i 2017;
• skanów protokołów z posiedzeń Zarządu w roku 2017.

Osiem spółek nie odpowiedziało na nasz wniosek, trzy odpowiedziały w ograniczonym zakresie, dwie powołały się na tajemnicę przedsiębiorcy, jedna uznała, że nie jest podmiotem zobowiązanym, inna, że nasze pytania nie dotyczą informacji publicznej. W przypadku dwóch spółek wniosek trafił pod niewłaściwy adres. Poniżej przedstawiamy szczegółowe zestawienie.

Nie stać nas na skargi

Niestety w związku z trudną sytuacją finansową organizacji w 2017 roku nie mogliśmy złożyć skarg na wszystkie spółki (100 zł. skarga na bezczynność, 200 zł skarga na decyzję). Złożyliśmy jedynie skargę na bezczynność Polskiej Grupy Zbrojeniowej.

Spółka w odpowiedzi na naszą skargę napisała, że wprawdzie jest osobą prawną, w której Skarb Państwa zajmuje pozycję dominującą, ale nie jest ani władzą publiczną, ani podmiotem wykonującym zadania publiczne, więc nie musi udostępniać informacji publicznej. A nawet gdyby była podmiotem zobowiązanym, to wnioskowane informacje stanowią tajemnicę przedsiębiorcy.

Nie zgodziliśmy się z tą argumentacją, która naszym zdaniem nie dość, że stoi w sprzeczności z obowiązującym prawem, to również jest wewnętrznie sprzeczna. Z jednej strony spółka uznaje, iż nie jest podmiotem zobowiązanym do udostępnienia informacji publicznej, a zarazem powołuje się przesłankę ograniczenia dostępu do informacji publicznej z art. 5 ust. 2 u.d.i.p., tj. na przesłankę tajemnicy przedsiębiorcy. Skoro organ powołał się na przesłankę ograniczającą dostęp, to winien wydać decyzję odmowną, bądź informację udostępnić.

Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał (wyrok), że spółka powinna rozpatrzyć nasz wniosek, nie rozstrzygając, czy ma udostępnić dane, czy odmówić, ale wyrok nie pozostawiał wątpliwości, że Polska Grupa Zbrojeniowa jest podmiotem zobowiązanym do udostępnienia informacji publicznej.

Spółka złożyła skargę kasacyjną, podkreślając, że uznanie instytucji za podmiot zobowiązany nie oznacza, że podmiot powinien udostępnić dane. W mniemaniu spółki należy udzielać informacji, jeżeli pytanie dotyczy realizacji zadań publicznych, a w przypadku naszego wniosku zdaniem spółki tak nie było.

16 lipca 2019 roku Naczelny Sąd Admnistracyjny oddalił skargę kasacyjną Polskiej Grupy Zbrojeniowej, uznając, że jako spółka z dominującym udziałem skarbu państwa i realizująca zadania publiczne ma obowiązek zrealizować nasz wniosek. Czekamy na pisemne uzasadnienie wyroku i jego realizację przez spółkę.